شادداشتی بر دو سالگی چیستآرت
دو سالگی چیستآرت
تارنمای ادبی هنری چیستآرت
تحریم جشنواره سیاسی [۱] پیشبینیها و پیشنهادات بهدین اروند در آوریل ۱۹۷۹، میشل فوکو در نامهای سرگشاده به مهدی بازرگان، نخستوزیر انقلاب وقت ایران مینویسد: «محاکمات سیاسی همواره در حکم محک هستند. نه از آن جهت که متهمان هرگز مجرم نیستند بلکه از این رو که قدرت دولتی [در چنین لحظاتی] بدون نقاب عمل میکند،…
اعتراضات ۹۸ بهدین اروند اعتراضات ۹۸ در پاییزی که هنوز حکم نیما صفار، بکتاش آبتین، رضا خندان مهابادی و کیوان باژن نشکسته، درحالیکه کانون نویسندگان ایران برگزاری یادمان دادخواهانهی بیستویکمین سالگرد محمد مختاری و محمدجعفر پوینده را برای ۱۶ آذر تدارک میدید، بهناگاه موج گرانیِ بنزین و تحولاتِ اخیر همهچیز را از رصد خارج کرد؛…
تبینی بر آثار سارا سعیدی نیما صفار چیزایی که من رو منکوب داستانای سارا سعیدی میکنه، تا یه جاهایی همونایی هستن که فاصلهدارم میکنن از داستان فارسی و داستاننویسیِ فارسی؛ یعنی همون اشتراکات سلبی. سختی کار اینجاست که ما همه [نویسنده و کارگردان و آرتیست] اوّل راهی که باز کردیمیم. چرا حالا دارم اینپا و…
دو یادداشت بیمناسبت: نیما صفار در بحثی، پرسشی مطرح شد تحت عنوان: “چرا کانون نویسندگان یادمان درگذشتگان را مهمتر از پرداختن به قربانیان ِحاضر ِبیان میداند؟” به طور مشخص به “گلرخ ایرائی” اشاره شد که به خاطر داستانی منتشر نشده هفت سال حبس گرفته و این سوأْل: “دیگر مرتبطتر از این مورد به نوشتن چیست؟…
دو یادداشت بیمناسبت: نیما صفار برای من که به عدد، سه ماهی بیشتر از کانون تن توی این ایران و جهان کشیدهام، نیم قرنگی درک هیچ است و دَرَک و چند صباحی جا دادن در صف مرگ به دیگران تا اطّلاع ثانوی. امّا وقتی نامی طنین پرطمطراق «کانون نویسندگان ایران» را داشته باشد، نیم قرنگی…
فریبایی زاویهی دید در: «پنجرهی چوبی یا نه، همون مرگ منظورمه» از نیما صفار سارا سعیدی نیما صفار سفلایی، نویسنده، شاعر و فعالِ حقوقِ مدنی، متولد و ساکن گرگان است که هر روز جنونِ کلماتش را (این عبارت را یونگ در توصیف حالاتِ خاندانِ جیمز جویس، نویسندهی شهیر ایرلندی به کار برده بود) مثل کارت…