یادداشتی بر کتاب «ولی دیوانه وار» اثر شیوا ارسطویی
. یک داستان شیوا، شیفتهی خود بهدین اروند اول یادداشتم را با دو پیشنوشت آغاز میکنم: اول: من یک مخاطب دلنازک در حیطهی ادبیات، نویسنده تمامیتخواهی در حوزهی “داستانکوتاه”، و نیز از طرفدارانِ اندیشه_توصیفی ( و نه تجویزی) در فضای آکادمیک زبان و ادبیات فارسی هستم که نیز افتخار داشتهام شیوا ارسطویی داورِ یکی از…