بهدین اروند
خلاصهی این عکس قدیمی اینست که موسسهای به نام کارآفرینان فرهنگ و هنر، پیمانکاری سانسور سیزدهمیلیونصفحه را به ارزش ۴ میلیارد تومان از معاونت توسعهی مدیریت و منابع اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی گرفته( بخوانید تا دسته!)
اولش فکر کردیم یک شیطنتِ فوتوشاپیک است؛ اما وقتی دیدیم مسئول موسسه کارآفرینان فرهنگ و هنر جوابیه صادر کرده دوزاریمان افتاد گربهها بیحیاتر از این حرفها هستند. جوابیه موسسه کارآفرینان فرهنگ و هنر، که بیشتر به عذر بدتر از گناه شبیه بود، به جای پاک کردن این لکه، دستِ هزار استادِ دانشگاه را هم آغشتهی این معامله کرد و اعلام نمود: پشت این قرارداد، هزارنفر از اساتید دانشگاه هستند» البته ایشان نگفتند حتی بر فرض اینکه ایشان با هزار کرسی دانشگاهی در ارتباط است، چرا نهایت خلاقیت در نشر، “اعمالِ وقف در مفاتیح الجنان” بوده و برای همین قضیه هم یک ۱۰۰ میلیونتومانِ ناقابل از وزارتفخیمهی ارشاد سفلیده! از آن طرف جناب سیدعباس صالحی، در دفاع فرمودند: « برای گسست تعاملات دولت ملت باید ارتباطات فرهنگی وهنری را بالا برد.»
ما هنوز درگیر کلمات گسست و پیوست بودیم که ایشان ۵۰ میلیارد دیگر برای حمایت از کارآفرینان فرهنگ و هنر گذاشتند روی میز؛ ما آن اشتباه لپیِ را ول کردیم، غرق در انتخاب نامِ هوشمندانهی “کارآفرینان فرهنگ و هنر” شدیم و حتی نپرسیدیم: چطور این وزارتخانه وظیفهی حکومتی خود، سانسور ، را برای اجرا به یک موسسهی خصوصی واگذار میکند و اصلا چرا دوتا خرج؟!!
لبّ کلام اینکه: هرکس میخواهد در این ملک به ادبیات بپردازد، باید باب دلِ موسسه فرهنگی-هنری کارآفرینان فرهنگ و هنر، به نمایندگی حصبایی (رئیس هیات مدیره) و سهراب حمیدی (مدیرعامل) بیندیشد و بنویسد.