جشنواره بهدین اروند واره‌ی اول آنتوان چخوف‌هایی که با من دویده‌اند اصرار داشتم این یادداشت را خودم بنویسم؛ من در دوازده سالگی، در اولین جشنواره داستانی که شرکت کردم، در یک دوئل ناجوانمردانه با آنتوان چخوف، جوری شکست خوردم که تا سه سال جرئتِ نوشتن پیدا نکردم؛ رفتم پی فوتبال، پی نقاشی، پی ترانه، پی…
«هوالراوی» محمدهادی سالارورزی گویند لوحی ست در اعماقِ زمان و مکان، منقوش به رازِ هستی. آنکه خواند خدا شد.«تراز الابراز» سه. تقلید را نکوهیدن نفیِ زندگی است. حرکت، بارزه‌ی اساسیِ هستی، همانقدر حاملِ تغییر است که آبستنِ تکرار. اتم تا کیهان چنان مکررند که می‌کوشیم در چند علامت خلاصه‌شان کنیم. هیچ بدیعی هم بی‌تقلید ممکن…
سارا سعیدی گربه‌های ماسوله جزء پرنده‌هاشون به حساب می‌آن؛ نه فقط واسه حالت پشت‌بوم‌ها و دیوارهاشون. گنجشک‌ها و کفترا هم خیلی دور نمی‌شن. شهریور ۱۳۸۸ با هواپیما رفتم ماسوله. از گرگان به ماسوله هیچ هواپیمایی پرواز نداره. از طرفی خیلی ستمه این مسیر رو توی هواپیما باشی. اوّلش با هواپیما تا تهران رفتم. از اونجا…
. یک داستان شیوا، شیفته‌ی خود بهدین اروند اول یادداشتم را با دو پیش‌نوشت آغاز می‌کنم: اول: من یک مخاطب دل‌نازک در حیطه‌ی ادبیات، نویسنده تمامیت‌خواهی در حوزه‌ی “داستان‌کوتاه”، و نیز از طرفدارانِ اندیشه_توصیفی ( و نه تجویزی) در فضای آکادمیک زبان و ادبیات فارسی هستم که نیز افتخار داشته‌ام شیوا ارسطویی داورِ یکی از…
دوسالانه ادبی تیرگان توانسته داریوش اقبالی، بهرام بیضایی و محمدرضا لطفی را در یک قاب بگنجاند و از چند نظر حائز اهمیت است: اول اینکه این رویداد از یک شامِ ۵ دلاری به مراسمی با بازخوردی ۱۶۰ هزار نفره در مرکز هاربرفرانتِ تورنتو/کانادا تبدیل شده و از این حیث جناب مهرداد آرین نژاد – مدیر…
فراخوان نخستین جشنواره ادبیات سلامت جشنواره‌ی موضوعی خودش یک چالش است: همین که مخاطب تیتر ” ادبیات سلامت” را مطالعه می کند چند سوال پیش می‌آید: مگر ادبیاتِ “مرض” هم داریم؟ قرار است ادبیات وارد حوزه‌ی سلامت شود یا سلامت وارد حیطه‌ی ادبیات؟ به بیان ساده‌تر: بعد از این جشنواره بهاءالدین مرشدی طبیب می‌شود یا…